Week 41-42

41

  • Laat je niet gek maken

  • Wat zegt een hond?

  • We zullen dóórgaan

Misschien kan je kindje al korte tijd helemaal zelf staan. Handjes aan de bank, of tafel natuurlijk. De volgende stap is wat schuifelen langs de meubels. Misschien bekijkt jouw baby de wereld nog gewoon vanaf de grond. Dat kan ook.

Vroege vogels en laatbloeiers

Deze vaardigheden behoren tot de mogelijkheden, maar net als met zoveel mijlpalen is de tijdspanne waarin een kindje het ook daadwerkelijk gaat doen heel groot. Zo gaat de een binnenkort de eerste stapjes zetten en doet de ander dat bij 18 maanden. Dat is allebei prima en normaal, en het zegt niets over de kwaliteit van die stappen. Als ze twee zijn kunnen ze allemaal even lekker lopen, de vroege vogels en de laatbloeiers. Laat je dan ook niet gek maken door statistieken, gemiddelden of een buurvrouw met een kind dat alles in de hoogste versnelling doet. Ieder mens, en dus ook ieder kind, heeft zijn eigen interesses. Jouw kind kruipt misschien nog niet, maar begroet iedereen met een grote glimlach. En dat is net zo waardevol, toch?

Wat zegt een hond?

Wat doet de kip? Zo rond deze tijd zou het zomaar kunnen dat je kindje naar je waf-waft of tok-tokt. Dieren zijn natuurlijk super interessant, ze hebben ook in bijna ieder babyboekje een hoofd- of glansrol, en hun geluiden zijn dat ook. Leuke uitstapjes in deze periode zijn dan ook zeker de kinderboerderij. Al levert een ommetje met de buggy soms ook al genoeg gespreksstof op – kijk, een vogel, poes, een hondje.

Door, door, door!

Rond de tien maanden kan het slaappatroon van je kind veranderen – ja, alweer! Hij gaat het eens even helemaal anders doen: ’s nachts vaker wakker worden, ’s avonds moeite hebben met in slaap vallen of ’s ochtends heel vroeg jou wakker roepen. Alle variaties zijn mogelijk, zelfs combinaties. En oh ja, dutjes overdag gaan in deze fase soms ook wat moeizamer. En toch, hoe tegenstrijdig ook, je kleine verkenner is echt wel moe. Alles wat hij probeert te leren of misschien al doet, zoals zitten, kruipen, optrekken en staan, kost veel energie. Maar in plaats van slapen wil je baby liever door, door, door. Met als gevolg dat hij niet de gezelligste wordt, want prikkelbaar, of zelfs een beetje onhandig waardoor dat optrekken wat hij zo graag wil, eindigt in een huilbui op de grond. Dan toch maar weer proberen of hij een dutje wil doen. Zodra je kindje eraan gewend is dat hij allerlei nieuwe dingen kan, zal het slapen weer beter gaan. Zo’n 11-14 uur slaap is gebruikelijk voor deze periode en de komende maanden.